Άη Κομμένο

Αξιέπαινη και ανεκτίμητη η πρωτοβουλία του συγχωριανού μας Νίκου Βλάχου να φυτέψει μόνος του ευκαλύπτους σε όλη τη γραμμή του αναχώματος, από τις πόρτες ως το γεφύρι της περαταριάς. Με το μεράκι και την τέχνη που τον διακρίνει, βάζει το δικό του αποτύπωμα σ’ έναν από τους ομορφότερους δρόμους του Κομμένου.
Αλλά συνιστά, συν τοις άλλοις, η πράξη του και μια ελάχιστη απόδοση τιμής προς τους χωριανούς μας εκείνους που το πρωί της 16ης Αυγούστου 1943,

ενώ το χωριό πίσω τους το είχαν τυλίξει οι φλόγες και το μακέλευαν οι στρατιώτες της 1ης γερμανικής μεραρχίας εντελβάις, έτρεχαν πανικόβλητοι αναζητώντας τη σωτηρία τους στα νερά τού Αράχθου. Δεκαεφτά από αυτούς δεν πάτησαν στην απέναντι όχθη. Άφησαν μέσα σ’ αυτά την τελευταία πνοή τους.
Είναι απολύτως βέβαιο πως οι ευκάλυπτοι, μόλις σηκωθούν λίγο, θα δημιουργήσουν έναν φανταστικό πίνακα, που θα κάνει το τοπίο παραμυθένιο. Μακάρι ο φίλος και συγχωριανός Νίκος Βλάχος να βρει μιμητές και να έχουν κι άλλοι δρόμοι του Κομμένου αυτή την τιμή.

Όμως!!! Καταγγέλθηκε πως κάποιοι άλλοι –πώς να τους χαρακτηρίσει κανείς;– πηγαίνουν και ξεριζώνουν τα δέντρα που άλλος φυτεύει. Φαίνεται απίστευτο. Μακάρι ν’ αποδειχτεί.