Άη Κομμένο

Μένει εκεί, όρθια ακόμη, όπως την άφησαν οι Γερμανοί την Τετάρτη το μεσημέρι, 6 Οκτωβρίου 1943, όταν έκαψαν τα χωριά Συκιές και Λουτρότοπο (Μπάνη) και δολοφόνησαν 35 άμαχους στις Συκιές και 8 στον Λουτρότοπο. Δεσπόζει υπερήφανη στο σταυροδρόμι που ενώνει τον Λουτρότοπο με τις Συκιές και το Κομμένο. Μνημείο της ναζιστικής βαρβαρότητας και του μαρτυρίου του λαού κάτω από τη γερμανική μπότα.
Την αφήσαμε μόνη στη σιωπή της και στην ερημία της. Όπως αφήσαμε μόνη και την ιστορία μας για πολλά χρόνια.

Είναι καιρός να νοιαστούμε γι' αυτή. Και να απαιτήσουμε η Καμένη Κούλια να κηρυχτεί διατηρητέο μνημείο και να γίνει μουσείο που θα στεγάσει την ιστορία και τη μνήμη των τριών χωριών (Κομμένου των 317 θυμάτων, Συκιών των 35 θυμάτων και Λουτροτόπου των 8 θυμάτων).
Καμιά φορά, περνώντας από εκεί, έχεις την αίσθηση πως η καμμένη κούλια δακρύζει. Ας γίνει το δάκρυ αυτό εγερτήριο για τη διατήρηση της μνήμης και τη στέγασή της εκεί που οι άνθρωποι πόνεσαν και μαρτύρησαν.