Άη Κομμένο

Στο επίπεδο αυξημένου κινδύνου (κόκκινο) εντάσσεται από αύριο Σάββατο 27 Φεβρουαρίου στις 6 το πρωί και μέχρι τη Δευτέρα 8 Μαρτίου ο Δήμος Αρταίων, μετά τον εντοπισμό κρουσμάτων στην πόλη της Άρτας.

Την απόφαση ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης της Παρασκευής ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς.

Τα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν στις «κόκκινες» περιοχές (Επίπεδο Β΄- Αυξημένου Κινδύνου)

- Aπαγορεύεται η κυκλοφορία από τις 18:00 μέχρι τις 05:00 το πρωί

Προς:Τον Πρόεδρο κ. Ι. Αντωνίου και τα μέλη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής

Κοινοποίηση:

-Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κα Νίκη Κεραμέως

-Υφυπουργούς κ.κ. Ζέττα Μακρή, Άγγελο Συρίγο

-Γενικό Γραμματέα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής

-Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.), υπόψη Οργανωτικών Συντονιστών και Συντονιστών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Θέμα: Ενημέρωση – καταγγελία σχετικά με το πρόγραμμα «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε, αξιότιμες-οι κυρίες και κύριοι,

Ο Τάκης Κολιοκώτσης δεν πια μαζί μας. Ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι δίχως γυρισμό. Σε ηλικία 60 χρόνων έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 7 Φλεβάρη ο καλός συγχωριανός μας. Τα τελευταία χρόνια είχε ταλαιπωρηθεί με σοβαρά προβλήματα υγείας. Άφησε την τελευταία του πνοή στην Ελευσίνα όπου είχε μεταβεί για θεραπείες σε Νοσοκομείο της περιοχής. Αφήνει πίσω του δυο παιδιά. Τη Λίτσα και τον Πέτρο.
Θα τον θυμόμαστε πάντα όλοι εμείς οι φίλοι του, η σειρά του αλλά και όλοι χωριανοί του.
Η νεκρώσινη ακουθία θα τελεστεί την Τρίτη 9 Φλεβάρη στις 11:00 π.μ. από τον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου
Στους οικείους του και στους ανθρώπους που με στοργή τον περιέβαλλαν, ειλικρινή συλλυπητήρια από όλες και όλους εμάς που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε …
Ας είναι ανάλαφρο το χώμα του Κομμένου που θα σε σκεπάσει Τάκη.

Σε μικρή ηλικία μας εγκατέλειψε και ξεκίνησε το δικό ταξίδι για τη γειτονιά των αγγέλων ο καλός συγχωριανός μας Δημήτρης Νησιώτης. Μεγαλωμένος στη Γερμανία και παρότι στο χωριό ερχόταν μόνο για διακοπές κατάφερε με την ευγενική συμπεριφορά και την καλοσύνη του να είναι αξιαγάπητος. Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε στη Γερμανία.
Στην οικογένειά του και στον αδελφό του Γιώργο και στους γονείς του στέλνουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια με την ελπίδα να βρουν τη δύναμη που χρειάζεται σε τούτες τις στιγμές.
Καλό ταξίδι Δημήτρη. Ας είναι ελαφρυ το χώμα που θα σε σκεπάσει

Ελλάδα, 2019, ντοκιμαντέρ (86’)

Αφηγητής: Δημήτρης Βλαχοπάνος, φιλόλογος, ιστορικός ερευνητής.

Το ντοκιμαντέρ «317» του Εμμανουήλ Μαύρου αναφέρεται στη Σφαγή του Κομμένου της Άρτας.

Το Κομμένο είναι ένα σχεδόν παραθαλάσσιο χωριό στην άκρη της θάλασσας του Αμβρακικού του Νομού Άρτας. Το 1928 αριθμούσε 669 κατοίκους και διέθετε δημοτικό σχολείο, τηλεγραφείο, αστυνομικό τμήμα και τελωνείο Γ’ Τάξης σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 760 κατοίκους.

Συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Μετά από πολύχρονες διεργασίες, στις 22 Ιανουαρίου 1996 οι Μανώλης Γλέζος, Λάκης Σάντας, Ευάγγελος Μαχαίρας, Γιάννης Σταμουλης, Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, Στέλιος Ζαμάνος, Βασίλης Πριόβολος, Μπάμπης Ρούπας, Πέτρος Κουλουφάκος, Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο), Θεόδωρος Κολλίνος, Λίτσα Παπαϊωάννου, Στέφανος Ληναίος, Δημήτρης Παπαχρήστος, Δαμιανός Βασιλειαδης, Προκόπης Παπαστράτης, Μανώλης Κατριβάνος, Παπαγιαννάκης Κώστας Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Γιάννης Γαμβρίλης, Δημήτρης Φατούρος και πολλοί ακόμα (συνολικά 365) Αντιστασιακοί, μέλη οικογενειών θυμάτων της Κατοχής και εκπρόσωποι μαρτυρικών δήμων,

Ο Καθηγητής Προκόπης Παπαστράτης μας απέστειλε και το μοιραζόμαστε μαζί σας ένα συγκλονιστικό και άκρως διεκδικητικό κείμενο του Χρήστου Ζαμπακόλα από την τελετή μνήμης στο Γρεβενίτι, με αφορμή τις καταστροφές των Ναζί στα χωριά του Ζαγορίου. Ο Χρήστος Ζαμπακόλας είναι Δρ. Αρχειονομίας και διδάσκων στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Δ. Αλευρομάγειρος, Α. Συγγελάκης

Χρήστος Ζαμπακόλας  Το ολοκαύτωμα της μνήμης.  

Από το τραυματικό παρελθόν σ’ένα ελπιδοφόρο μέλλον 

Το εντελβάις είναι ένα μικρό λευκό λουλουδάκι, σε σχήμα αστεριού, που φυτρώνει σε μεγάλο υψόμετρο, σε βραχώδεις γκρεμούς της Αυστρίας και των Βαυαρικών Άλπεων. Αν ήθελε να το χρησιμοποιήσει κάποιος ως σύμβολο, θα περίμενε κανείς ότι θα το  αντιστοιχούσε με κάτι όμορφο και εξίσου ευαίσθητο, γαλήνιο και ειρηνικό. Ωστόσο,  ανεξήγητο για ποιο λόγο, η ονομασία του λουλουδιού αυτού στα ελληνικά είναι «πόδι του λιονταριού». Σε αυτή την τρομερή, καταστροφική εικόνα, παραπέμπει η χρήση του εντελβάις ως συμβόλου μιας από τις φονικότερες πολεμικές μηχανές που γνώρισε η ανθρωπότητα και, δυστυχώς, η πατρίδα μας: της 1ης μεραρχίας ορεινών καταδρομών  της γερμανικής Βέρμαχτ. 

Έφυγε από τη ζωή ο καλός συγχωριανός μας Χρήστος Σκάρας την Παρασκευή 8 Γενάρη. Παρά την επιθυμία του να αφήσει την τελευταία του πνοή στο Κομμένο, αυτός που κάνει κουμάντο δεν έκανε πράξη τη βούλησή του. Τον πήρε στην Γερμανία όπου βρισκόταν με την οικογένειά του. Θερμά συλλυπητήρια στη γυναίκα του Φανή και στα παιδιά του Μάκη και Φωτούλα.

Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Με λύπη μας διαβάσαμε το άρθρο του κ. Γ. Πρετεντέρη με τίτλο «Σχέδιο» στην εφημερίδα σας (21.12.2020). Κι αυτό διότι:
Επιχειρεί να απαξιώσει την Εθνική μας Αντίσταση.

Επιτίθεται στη διαχρονική πολιτική της Ελλάδας, που επιβεβαιώθηκε με τη σχεδόν ομόφωνη απόφαση της Βουλής (17.4.2019), σύμφωνα με την οποία η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών αποτελεί προτεραιότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας! Ισχυρίζεται ότι ο αγώνας μας γίνεται, απλώς, για «να πάρουμε λεφτά» από τη Γερμανία!.. Αποσιωπά ότι η ικανοποίηση των τεκμηριωμένων ελληνικών αξιώσεων είναι αναγκαία για να αποδοθεί Δικαιοσύνη για τα αποτρόπαια εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας στην Ελλάδα, που προκάλεσαν τον αποδεκατισμό του πληθυσμού και την καθολική λεηλασία και καταστροφή της χώρας μας.

Ήδη στην πρώιμη μεταπολεμική περίοδο τόσο η Δυτική όσο και η Ανατολική Γερμανία, σε διαφορετικό πλαίσιο η καθεμία, επιχείρησαν να εφαρμόσουν πολιτικές «διαχείρισης της μνήμης» ή –ακριβέστερα– «κλεισίματος των λογαριασμών» για τις θηριωδίες του εθνικοσοσιαλισμού (Vergangenheitsbewältigung).

Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε αρκετά νωρίς, ήδη στις 10 Νοεμβρίου 1947, όταν οι συμμαχικές κυβερνήσεις ενέκριναν το σχέδιο που είχαν εκπονήσει Γερμανοί νομικοί σχετικά με την άμεση αποκατάσταση περιουσιακών στοιχείων που σώζονταν αυτούσια και είχαν προηγουμένως κατασχεθεί (Νόμος 59).