Μορφωτικός Σύλλογος
Μορφωτικός σύλλογος Κομμένου
Μια όαση στον Κάμπο
Ο Μορφωτικός Σύλλογος Κομμένου ιδρύθηκε το 1976 από μια ομάδα φοιτητών που αισθάνθηκαν την ανάγκη μιας διαφορετικής πορείας για τον τόπο. Το εγχείρημα δύσκολο τα χρόνια εκείνα στην κλειστή συντηρητική κοινωνία του χωριού. Η ιδρυτική διακήρυξη και οι πρώτες συνελεύσεις του Συλλόγου έγιναν κάτω από το άγρυπνο μάτι των αρχών και μέσα σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε καθεστώς παρακολουθήσεων και ανακρίσεων. Όσοι όμως ξεκίνησαν την πρωτοβουλία εκείνη ήταν αποφασισμένοι να τραβήξουν μπροστά και να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω, όποιο κι αν ήταν το κόστος αυτής τους της κίνησης.
Τα πρώτα χρόνια λειτούργησε δειλά, με εκδηλώσεις περιορισμένου χαρακτήρα, κλεισμένες στα στενά όρια του χωριού. Το πολιτιστικό κίνημα βρισκόταν εκείνον τον καιρό σε μια εμβρυακή ηλικία. Ελάχιστοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι στην Ελλάδα. Στη συνέχεια ο Σύλλογος ατόνησε, καθώς τα περισσότερα ιδρυτικά του μέλη υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία και βρίσκονταν μακριά απ’ το χωριό.
Τέλος του 1981 και αρχές του 1982 ο Σύλλογος μπαίνει σε μια νέα δημιουργική τροχιά. Μια δεύτερη γενιά φοιτητών διεκδικεί την ενεργητική συμμετοχή της στα δρώμενα των μικρών κοινωνιών. Είναι η εποχή που αρχίζει να διαμορφώνεται ένα δυναμικό και συμμετοχικό πολιτιστικό κίνημα στη χώρα μας.
Ένα ξέσπασμα έντονης δράσης και δυναμικής παρουσίας ξεπερνά τα όρια του χωριού και εντάσσεται στο πλαίσιο της όλης κινητικότητας που παρουσιάζει το κίνημα του πολιτισμού. Το 1982 ξεκινά μια διαρκής και σοβαρή προσπάθεια για την ανάδειξη της ολοκαυτώματος. Το σύνολο σχεδόν των δραστηριοτήτων του Συλλόγου και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που εγκαινιάζονται το καλοκαίρι του ίδιου έτους αφιερώνονται στη μνήμη των 317 χωριανών μας και παίρνουν τον τίτλο «Θυσία 16 Αυγούστου 1943».
Στην πορεία αναπτύσσει ένα πλαίσιο συνεργασίας με άλλους πολιτιστικούς φορείς και υπηρεσίες της Νομαρχίας και των Υπουργείων, προκειμένου να εξασφαλίζει τις απαραίτητες για τη διεξαγωγή των εκδηλώσεών του συμμετοχές και ενισχύσεις. Στην πλατεία του Κομμένου παρελαύνουν σημαντικά χορευτικά τμήματα και μουσικά σχήματα, που δίνουν μια διαφορετική όψη στο χωριό και χαρίζουν στους κατοίκους του, κυρίως στις γυναίκες που έως τότε ήταν κλεισμένες στα σπίτια τους, ανεπανάληπτες στιγμές ψυχαγωγίας και πολιτισμού.
Στο Κομμένο συρρέουν χιλιάδες επισκέπτες για να παρακολουθήσουν συναυλίες καλλιτεχνών που για πρώτη φορά περνούν από τα απομονωμένα ως τότε χωριά. Σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Γλέζος με τη Μαρίζα Κωχ, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Λίνος Κόκκοτος, ο Στυλιανός Μπέλλος, ο Δημήτρης Λάγιος, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Λάγιος.
Οι μεγάλοι καλλιτέχνες της παράδοσης όπως ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο Βασίλης Σούκας, ο Βαγγέλης Σούκας, ο Θωμάς Χαλιγιάννης, ο Αντώνης Κυρίτσης, ο Αλέκος Κιτσάκης, ο Ναπολέων και ο Γιώργος Δάμος, η Γιούλα Κοτρότσου και τόσοι άλλοι.
Παράλληλα διοργανώνει αφιερώματα στην Εθνική Αντίσταση, στην ειρήνη, στο δημοτικό τραγούδι, στην ερασιτεχνική δημιουργία κλπ. Διοργανώνει αγώνες δρόμου, ποδηλατικούς αγώνες, αγώνες ποδοσφαίρου, βόλεϊ, σκάκι, πινγκ – πονγκ κλπ. Ο Σύλλογος γίνεται μέλος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και συνεργάζεται μαζί της σε μια σειρά από εκδηλώσεις. Συνεργάζεται, επίσης, με θεατρικές σκηνές και προσκαλεί για θεατρικές παραστάσεις το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ιωαννίνων, το Πελοποννησιακό θέατρο Κερκίδα, ερασιτεχνικούς θιάσους κλπ.
Αναλαμβάνει τη διοργάνωση εκδηλώσεων για το παραδοσιακό πανηγύρι του χωριού, για την αναβίωση των εθίμων της αποκριάς, δημιουργεί ομάδες καθαριότητας, δενδροφύτευσης, φροντιστηριακών δωρεάν μαθημάτων σε μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου, διεκδικεί και πετυχαίνει κατασκευές για παιδικές χαρές και παιδικά παιχνίδια κλπ.
Ξεκινά την έκδοση της εφημερίδας με τον τίτλο «Κομμιώτικη Πορεία», η οποία φτάνει ως το τέταρτο τεύχος και συμβάλλει, κατά μεγάλο μέρος, στην προβολή της ιστορίας του χωριού και του ολοκαυτώματός του. Δημιουργούνται τα πρώτα χορευτικά τμήματα, τα οποία διακρίνονται σε εκδηλώσεις δήμων και κοινοτήτων της περιοχής. Δημιουργείται τμήμα βόλεϊ αγοριών, το οποίο παίρνει μέρος σε εθνικούς αγώνες. Δημιουργούνται θεατρικές ομάδες νέων, τμήματα σκάκι και πινγκ – πονγκ και στήνεται δανειστική βιβλιοθήκη.
Από το 2008 ο Σύλλογος μπαίνει σε μια νέα εποχή διοργανώνοντας σε συνεργασία με την κοινότητα το φεστιβάλ κρουστών ή αλλιώς την «Κρουστοπανήγυρη», με υπεύθυνο και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Νίκο Τουλιάτο. Η Κρουστοπανήγυρη διαρκεί τέσσερα χρόνια. Το Κομμένο γίνεται μια μικρή πολιτιστική όαση. Κατασκήνωση, μαθήματα κρουστών και χορού, εικαστικά, ομιλίες, μικρές συναυλίες στην αποθήκη, μεγάλες συναυλίες στην πλατεία και εκδηλώσεις κάθε μορφής πολιτισμού συνθέτουν μια εκπληκτική εικόνα καλλιτεχνικής δράσης. Μεγάλοι καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Κούβα, την Αφρική και διάφορες άλλες χώρες του κόσμου αφήνουν το δικό τους αποτύπωμα στο Κομμένο.
Τη διετία 2012 – 2013 επανέρχονται οι εκδηλώσεις μνήμης. Ο Νίκος Φιλιππίδης με τον Παναγιώτη Λάλεζα και τη Θεοδοσία Στίγκα, οι Λαλητάδες, ο Ορφέας Περίδης, η Μάρθα Φριντζήλα, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Βασίλης Λέκκας, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης με τη Σοφία Γεωργαντζή δημιουργούν μια γοητευτική ατμόσφαιρα στην πλατεία του Κομμένου.
Κορυφαία στιγμή και ιδιαίτερη τιμή για το Σύλλογο και το Κομμένο υπήρξε η παγκόσμια πρώτη παρουσίαση της μουσικής παραγωγής «Songs for Kommeno», που δημιούργησε ο μεγάλος Γερμανός κρουστός, φίλος και επίτιμος δημότης Κομμένου Gunter Baby Sommer. 16 Αυγούστου 2012 καθηλώνει μαζί με τους συνεργάτες του Σαβίνα Γιαννάτου, Φλώρο Φλωρίδη, Σπύρο Καστάνη και Ευγένιο Βούλγαρη το κοινό της κατάμεστης πλατείας. Το «Songs for Kommeno» παρουσιάστηκε το επόμενο διάστημα στο jazzfest του Βερολίνου, σε πρωτεύουσες και μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τα Γιάννενα και την Κέρκυρα.