Άη Κομμένο

του Αριστομένη Συγγελάκη*

Δημόσια συζήτηση έχει προκληθεί από την αποκάλυψη της επιχειρούμενης διείσδυσης στα ελληνικά σχολεία του ακαδημαϊκού προγράμματος «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που χρηματοδοτείται κυρίως από το υπουργείο Εξωτερικών της Ο.Δ. της Γερμανίας. Στην ιστοσελίδα του εν λόγω προγράμματος παρουσιάζονται, άλλοτε ανενδοίαστα κι άλλοτε κεκαλυμμένα, θέσεις που θυμίζουν την προπαγάνδα του Γ’ Ράιχ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα αναφέρονται στον λιμό της Κατοχής: «Βασικός παράγοντας της επισιτιστικής κρίσης υπήρξε ο ναυτικός αποκλεισμός από τις βρετανικές δυνάμεις. Επιπρόσθετα εμπόδια προκάλεσε η κατάρρευση του συγκοινωνιακού δικτύου και ο χωρισμός της επικράτειας σε ζώνες κατοχής, σε σημείο που να δυσχεραίνεται η μεταφορά τροφίμων ακόμα και σε γειτονικά διαμερίσματα. Μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων, πατάτες, σταφίδες και λάδι, επιτάχθηκαν από τα κατοχικά στρατεύματα που σύντομα αντικατέστησαν αυτή την λεηλασία της παραγωγής με το σύστημα πληρωμής σε ειδικά χαρτονομίσματα» (1).

Περισσότερα...

Αφιερωμένο στα παιδιά των Καλαβρύτων, που ενηλικιώθηκαν βίαια και ταύτισαν το μαύρο χρώμα των ρούχων των μανάδων τους με το χρώμα του μέλλοντος τους...
''Κλαίνε, θρηνούνε τα βουνά,
πενθοφορούν οι κάμποι
κι ένα πουλί μοιρολογεί
στης Άρτας το ποτάμι.

Τι έχεις, πουλάκι μ’, κι όλο κλαις
και είσαι λυπημένο,
μοιρολογείς λυπητερά
και στέκεις μαραμένο;

«Η ματωμένη Λευτεριά
ψηλά πετά και κρίνει
και στεφανώνει κάθε νιό
που πολεμά για κείνη!...».

Στις 22.8.1944 η ναζιστική Γερμανία, ενώ έχει ήδη χάσει οριστικά τον πόλεμο διαπράττει το Ολοκαύτωμα των χωριών του Κέδρους, ένα στυγερό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ισχυρή δύναμη του τακτικού γερμανικού στρατού, με βάση ένα άριστα επεξεργασμένο σχέδιο, εισβάλλει πριν ξημερώσει σε επτά χωριά της επαρχίας Αμαρίου (Γερακάρι, Καρδάκι, Γουργούθοι, Σμιλές, Βρύσες, Δρυγιές, Άνω Μέρος) και στην Κρύα Βρύση της επαρχίας Αγίου Βασιλείου. Οι κάτοικοι ξυπνούν έντρομοι από τις ριπές των ταχυβόλων. Αμέσως μετά αρχίζουν οι εκτελέσεις αμάχων με θλιβερό απολογισμό 164 νεκρούς. Στη συνέχεια τα χωριά λεηλατούνται μεθοδικά και παραδίδονται στις φλόγες. Δεν εξαιρούνται της καταστροφής οι εκκλησίες, τα σχολεία, τα κοινοτικά καταστήματα.

Του Αριστομένη Συγγελάκη

«Έτσι, στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί·
σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!»

Κώστας Βάρναλης, «Οι Μοιραίοι»

Ανήμερα της 18ης Οκτωβρίου, 75ης επετείου (επίσημης) από την απελευθέρωση της Αθήνας και λίγο πριν την εθνική μας εορτή της 28ης Οκτωβρίου, η κυβέρνηση της Ο.Δ. της Γερμανίας προέβη σε επίσημη και γραπτή απόρριψη της ρηματικής διακοίνωσης της ελληνικής κυβέρνησης. Το γεγονός αυτό καθαυτό ήταν αναμενόμενο, δεδομένης της πάγιας αδιάλλακτης στάσης της Ο. Δ. της Γερμανίας τις τελευταίες, ιδίως, δεκαετίες. Αυτό όμως που προβληματίζει είναι ο απαξιωτικός προς την Ελλάδα (και δύο διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις μάλιστα) τρόπος που επέλεξε η κυβέρνηση της κας Μέρκελ να απαντήσει στην ρηματική διακοίνωση της 4ης Ιουνίου 2019.

                      Του Αριστομένη Συγγελάκη

«Επιχείρηση Βιάννος: Οι στόχοι της ημέρας δεν εκπληρώθηκαν. Μέχρι στιγμής, 280 Έλληνες οι οποίοι προσπάθησαν να διαφύγουν κατά τους πυροβολισμούς σκοτώθηκαν. Τα χωριά Κάτω Σύμη και Πεύκος κάηκαν. Ο ανδρικός πληθυσμός της Άνω Βιάννου συνελήφθη. Τώρα, συνολικά έχουν συλληφθεί 310

 Συντάκτης:Αριστομένης Ι. Συγγελάκης*

«Ο λαός που τσακίζεται από την υπέρμετρη βία για μία στιγμή, δεν είναι ακόμη σκλάβος.
Σκλάβος γίνεται από τη στιγμή που ψυχικά δέχεται τη σκλαβιά. […]
Οχι! Κανένα είδος συμβιβασμό, κανένα είδος μοιρολατρία δεν αποδέχεται ο λαός ο ελληνικός»
(Δημήτρης Γληνός, «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», 1942).