Άη Κομμένο

Η Μάχη της Κρήτης έμεινε στην ιστορία για το πρωτόγνωρο φαινόμενο του παλλαϊκού ξεσηκωμού, του πάνδημου συναγερμού, την αυθόρμητη, μαζική και ηρωική Αντίσταση του Λαού της Κρήτης ενάντια στους ναζιστές εισβολείς. Όταν οι Γερμανοί επιχείρησαν την από αέρος επίθεση για την κατάληψη της Κρήτης (επιχείρηση «Ερμής»), ξύπνησαν οι μνήμες των ατέλειωτων θυσιών για την υπεράσπιση της ελευθερίας της Κρήτης. Αυτό που ακολούθησε δεν είχε προηγούμενο, τουλάχιστον στις πολεμικές συρράξεις του εικοστού αιώνα. Ήταν το φαινόμενο της παλλαϊκής άμυνας, του πάνδημου συναγερμού, της καθολικής Αντίστασης για την υπεράσπιση της πατρίδας και της ελευθερίας. Αλλά, ταυτόχρονα, σηματοδοτούσε την σθεναρή και ανυποχώρητη Αντίσταση της Κρήτης στην επιβολή της ναζιστικής «νέας τάξης πραγμάτων», σε μία εποχή που ο Χίτλερ και ο Άξονας κυριαρχούσαν στην Ευρώπη.

Οι ανυπότακτοι Κρητικοί δεν λογάριασαν την παντελή έλλειψη θωράκισης της Μεγαλονήσου, δεν απογοητεύτηκαν από την απουσία της 5ης Μεραρχίας Κρητών, ούτε από την θηριώδη γερμανική υπεροπλία. Άλλωστε, οι αμέτρητες εξεγέρσεις των Κρητικών ενάντια στους Ενετούς και τους Τούρκους διαμόρφωσαν ένα πνεύμα ανυποταξίας και ανένδοτης αντίστασης σε οποιονδήποτε κατακτητή. Με τα όπλα των προγόνων του, με αξίνες και μαχαίρια ή ακόμη και με γυμνά χέρια, ο Λαός της Κρήτης αμύνθηκε ηρωικά του πατρίου εδάφους.

Παρά την εκπόρθηση της Κρήτης, μετά από δεκατρείς μέρες ηρωικής αντίστασης, η νίκη των Γερμανών ήταν πύρρεια. Οι απώλειες της Βέρμαχτ ήταν πολύ σοβαρές, οι μεγαλύτερες από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το σώμα των αλεξιπτωτιστών υπέστη σφοδρότατο πλήγμα με χιλιάδες απώλειες και το γόητρό του επλήγη ανεπανόρθωτα. Σημειώθηκε καθυστέρηση, μικρή έστω, στην εισβολή της Βέρμαχτ στην Σοβιετική Ένωση, η οποία τελικά ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου 1941. Το κυριότερο όμως ήταν το γεγονός ότι ο παλλαϊκός ξεσηκωμός και η ηρωική, αυθόρμητη συμμετοχή στη Μάχη της Κρήτης του Κρητικού Λαού, των αστράτευτων μαχητών, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο και την εναρκτήρια πράξη της Εθνικής και Ευρωπαϊκής Λαϊκής Αντίστασης.

Με αρχή και καταλύτη τη Μάχη της Κρήτης, το λαϊκό κίνημα της Αντίστασης γρήγορα οργανώθηκε και εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες της Ευρώπης αλλάζοντας τα δεδομένα του πολέμου και τον ρουν της Ιστορίας. Στην Ελλάδα η απαράμιλλης γενναιότητας πράξη των Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζου να κατεβάσουν τη σβάστικα από την Ακρόπολη, ακριβώς την ημέρα που έπεφτε η Κρήτη, έστειλε παντού το μήνυμα ότι ο Άξονας δεν ήταν αήττητος και έβαλε φωτιά στις καρδιές των νέων σε όλη την Ευρώπη.

Γρήγορα οι Έλληνες με ενθουσιασμό οργανώθηκαν στις πολυάριθμες οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης και πέτυχαν επιτεύγματα μοναδικά: η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν έστειλε εθελοντές να πολεμήσουν στο πλευρό του Χίτλερ στο Ανατολικό μέτωπο, η μόνη χώρα όπου ματαιώθηκε η πολιτική επιστράτευση και γλίτωσε ο ανθός της νεολαίας από τα ναζιστικά κάτεργα. Επίσης, η δράση της Εθνικής Αντίστασης είχε ως αποτέλεσμα την καθήλωση σημαντικών δυνάμεων του Άξονα στο έδαφος της χώρας μας, ενώ, παράλληλα, πέτυχε αλλεπάλληλα πλήγματα στην επιχειρησιακή λειτουργία και το γόητρο του Άξονα, απέτρεψε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης Κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία και δημιούργησε την Ελεύθερη Ελλάδα, την Ελλάδα του ΕΑΜ, με πρότυπες δημοκρατικές δομές παραγωγής, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Λαϊκής Δικαιοσύνης.

Για να εκδικηθεί τον ανυπότακτο Κρητικό Λαό το Γ’ Ράιχ διέπραξε στην Κρήτη θηριώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, από την πρώτη μέρα της Μάχης και μετά τη Μάχη της Κρήτης, με τραγικό απολογισμό δύο χιλιάδες δολοφονηθέντες πολίτες έως τον Σεπτέμβριο του 1941. Το Ολοκαύτωμα της Κανδάνου στις 3 Ιουνίου 1941 αποτελεί μία τερατώδη ναζιστική πράξη, που συμπύκνωσε, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη, την εγκληματική και αποτρόπαια φύση του ναζισμού. Τα κτηνώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής στην Κρήτη και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν επρόκειτο για «αντίποινα» αλλά για σχεδιασμένες – προμελετημένες μαζικές δολοφονίες «με στόχο την ηθελημένη καταστροφή ή τον αφανισμό ενός μέρους ή μιας ολόκληρης εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων: την δολοφονία μελών της ομάδας αυτής. Την πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών τραυμάτων σε μέλη της ομάδας. Την ηθελημένη επέμβαση στις συνθήκες ζωής των ομάδων αυτών, με στόχο τον φυσικό αφανισμό τους». Τερατώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που προσιδιάζουν στον ορισμό των εγκλημάτων της Γενοκτονίας, σύμφωνα με τη Διακήρυξη του ΟΗΕ το 1948 και την Σύμβαση για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της Γενοκτονίας.

Οι νεκροί περιμένουν την Ανάστασή τους, την έμπρακτη αναγνώριση των εγκλημάτων από τον θύτη, την αποκατάσταση της Δικαιοσύνης. Αντ’ αυτού, οι υπαίτιοι των εγκλημάτων εισάγουν πρώτα το σχήμα της λήθης, του δεύτερου θανάτου δηλαδή μετά την φυσική εξόντωση, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των ανθρώπων να επιβιώσουν, να ξαναρχίσουν τη ζωή τους. Όταν οι κοινωνίες που έχουν υποστεί την βαρβαρότητα, εμμένουν στην α-λήθεια και διεκδικούν την έμπρακτη αναγνώριση του δικαιώματος στη μνήμη, τότε η τακτική αλλάζει και χρησιμοποιείται το «όπλο» της αναθεώρησης της Ιστορίας. Σχετικοποίηση, παραχάραξη, αποσπασματικότητα, ακόμα και η ύβρις της συνυπευθυνότητας, της ανήθικης εξίσωσης εισβολέα και αμυνόμενου.

Απέναντι στα επαίσχυντα αυτά φαινόμενα αυτά η μόνη απάντηση είναι η σθεναρή και αποφασιστική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Η ελληνική κυβέρνηση ας αναλάβει, επιτέλους, την ευθύνη της, υλοποιώντας το σχεδόν ομόφωνο ψήφισμα της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019! Και ας φράξει το δρόμο σε όσους επιχειρούν την αναθεώρηση της Ιστορίας μας!

Είμαστε με την ζωή, την αλήθεια, το δίκαιο και όχι με τον θάνατο, τη βαρβαρότητα, την ψεύτικη συνείδηση. Ποτέ ξανά ναζισμός-φασισμός! Μηδενική ανοχή στην αναθεώρηση της Ιστορίας!

ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ & ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/