Άη Κομμένο

Ειλικρινά δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε όλη αυτή τη νευρικότητα που κατέλαβε κάποιους φίλους τού Κομμένου ύστερα από το σχόλιο μας, στο φύλλο της Τετάρτης 28 Ιουνίου, σχετικά με την ποιότητα των φετινών εκδηλώσεων μνήμης που διοργανώνουν οι εκεί τοπικοί φορείς. Και μας λύπησε όντως αυτή η περίεργη επιμονή τους να τους δώσουμε το όνομα του σχολιαστή, λέει, για να τον κάνουν, αλήθεια, τι; Να τον λιθοβολήσουν; Να τον λιντσάρουν; Να τον κηρύξουν ανεπιθύμητο στο χωριό τους; Λίγη σοβαρότητα νομίζουμε πως κάνει πολύ μεγάλο καλό.

Θα περιμέναμε, ωστόσο, αν υπήρξε όντως κάποια υπερβολή εκ μέρους μας, να παρέμβει μ’ ένα του απλό σημείωμα ο τοπικός σύλλογος ή η τοπική κοινότητα και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Έτσι νομίζουμε πως λειτουργούν οι κοινωνικοί φορείς, ιδίως μάλιστα οι φορείς εκείνοι που υπηρετούν τον πολιτισμό και την ιστορική μνήμη. Και ο Μορφωτικός Σύλλογος Κομμένου έχει δώσει στο παρελθόν σαφέστατα δείγματα γραφής ενός πολιτισμού που πραγματικά τον χαίρεσαι και τον στηρίζεις άνευ όρων.

Από την πλευρά μας θα θέλαμε να προσθέσουμε μερικά σχόλια ακόμη, για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να βοηθήσουμε την κατάσταση. Η ιστορία του Κομμένου και η τραγική του σελίδα έχουν πάρει πολύ ευρύτερες διαστάσεις και βγήκαν, ευτυχώς, εκτός των συνόρων της κοινότητας. Αποτελούν σημαντικό μέρος της εθνικής μας, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας. Κατά συνέπεια, ό,τι γίνεται στο Κομμένο ή ό,τι γίνεται για το Κομμένο, δεν είναι υπόθεση των κατοίκων του μόνο και των αρχών του. Είναι υπόθεση κάθε πολίτη που αγαπά τον τόπο και σέβεται την ιστορία του.

Οι εκδηλώσεις μνήμης του Κομμένου κινούν το ενδιαφέρον όχι μόνο της Αρτινής και Ηπειρώτικης κοινωνίας, αλλά της εθνικής και της παγκόσμιας ακόμη. Αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν κάποιοι εκεί στο Κομμένο, θα πρέπει αυτοί που ξέρουν από τέτοια να τους τονίσουν πως με την αμετροέπειά τους δε βλάπτουν τον εαυτό τους μόνο, αλλά βλάπτουν και το ίδιο το χωριό τους, για το οποίο υποτίθεται πως νοιάζονται.

Αν οι διαμαρτυρόμενοι θεωρούν πως οι εκδηλώσεις μνήμης των προηγούμενων χρόνων, ιδίως επί προεδρίας Χρήστου Κοσμά, δεν ήταν αντάξιες της θυσίας και της παράδοσης του Κομμένου, ας το πουν δημόσια, για να υπάρξει και ένας καλός διάλογος. Αν θεωρούν πως οι φετινές εκδηλώσεις είναι καλύτερες απ’ ό,τι των προηγούμενων χρόνων, ή παρόμοιες έστω, ας πάρουν δημόσια θέση και ας το πουν για να το ξέρει ο κόσμος, ιδίως εκείνοι που κάθε τέτοια εποχή ρωτούν με αγάπη και ενδιαφέρον για το τι εκδηλώσεις πρόκειται να γίνουν στο Κομμένο.

Αν, ακόμη, τίθεται ζήτημα χρημάτων, με την έννοια πως δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα από την πλευρά του Δήμου, της κοινότητας και του συλλόγου για κάτι καλύτερο, ας το δηλώσουν δημόσια, για να λάβουν τα μέτρα τους και άλλοι επίσημοι φορείς, οι οποίοι οφείλουν να περιβάλλουν με περισσότερο ενδιαφέρον και σεβασμό τη μνήμη των 317 τραγικών θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

Σε κάθε περίπτωση, όσοι απευθύνθηκαν στον «Ταχυδρόμο» και εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως (δεν ξέρουμε τι συνέβη στα site, ίσως και να υπερέβησαν το μέτρο), θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά πως οι σελίδες της εφημερίδας μας φιλοξένησαν εκτενώς όλα τα χρόνια τις εκδηλώσεις του Κομμένου. Και να ξέρουν, επίσης, πως βρεθήκαμε κάθε χρόνο παρόντες εκεί παίρνοντας συνεντεύξεις από μεγάλους καλλιτέχνες και συζητώντας με επιζώντες του ολοκαυτώματος.

Θα ήταν καλό, τέλος, να λάβουν υπόψη τους οι φίλοι μας πως και η διεύθυνση της εφημερίδας και οι συνεργάτες της πονάμε πολύ το Κομμένο και θεωρούμε πως η δική του ιστορία είναι και δική μας ιστορία.

Είμαστε βέβαιοι πως η εκπληκτική πολιτιστική διαδρομή που διήνυσε το Κομμένο και ο Μορφωτικός Σύλλογός του για πάνω από τριάντα χρόνια συνιστά τον ιδιαίτερο εκείνο λόγο που θα πρέπει να μας κάνει πολύ προσεκτικούς όταν μιλάμε για τον μαρτυρικό αυτό τόπο. Και πολύ περισσότερο όταν αποφασίζουμε. Γιατί οι επιλογές που κάνουμε μας κρίνουν. Και καμιά φορά γίνονται αμείλιχτες.

«Τ»

ΠΗΓΗ: ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΑΡΤΑΣ